เปิดกระเป๋า “แรงงานไทย” แต่ละวันพกอะไรกันบ้าง

สวัสดีวันแรงงาน ถ้าใครหยุดวันนี้ก็ขอให้รู้ตัวนะจ๊ะว่าเป็นหนึ่งใน “แรงงาน” เช่นกัน หลายคนอาจจะคิดว่า “แรงงาน” เท่ากับ “กรรมกร” หรือ “คนงาน” แต่ในทางเศรษฐศาสตร์นั้นกินความไปถึง ประชากรในวัยทำงาน ที่ใช้กำลังแรงกาย หรือปัญญาเพื่อประโยชน์ทางเศรษฐกิจโดยได้รับค่าตอบแทน ใครทำงานได้ค่าจ้าง จะพนักงานออฟฟิศ ฟรีแลนซ์ ก็เป็นแรงงานนะจ๊ะ

อย่างไรก็ตาม “คนงาน” หรือผู้ทำงานระดับปฏิบัติการหรือระดับล่างสุด ได้รับค่าจ้างในอัตราขั้นต่ำตามที่กฎหมายกำหนด อาทิ กรรมกร ก่อสร้าง แรงงานเรือประมง คนขับรถบรรทุก  ก็เป็นส่วนสำคัญในฐานะรากฐานของระบบเศรษฐกิจที่ยังมีอยู่เป็นจำนวนมาก และทุกภาคส่วนก็ให้ความดูแลใส่ใจเป็นพิเศษ เพื่อให้พวกเขาได้รับสิทธิ และสวัสดิการที่เหมาะสม และพวกเขาก็เป็นส่วนสำคัญที่ทำให้เกิดวันแรงงานขึ้นมา

เชื่อว่าหลายคนอาจะไม่เคยรู้จักคนกลุ่มนี้มาก่อน แต่ Typeไทย มีวิธีการที่จะช่วยให้คุณรู้จักพวกเขาดีขึ้น ด้วยการเปิดกระเป๋าของพวกดูกันว่า ของใช้ประจำวันของพวกเขามีอะไรบ้าง

กลุ่มที่ ๑ คนงานก่อสร้าง/กรรมกร กลุ่มนี้โดยมากเป็นลูกจ้างรายวัน ทำงานกลางแจ้ง ใช้แรงงานหนัก ข้าวของเครื่องใช้ที่พกติดตัว ก็มักจะเป็น อุปกรณ์กันแดด ผ้าพันหน้า ปลอกแขน หมวกโม่ง หมวกปีก อาจมีอุปกรณ์ช่าง เช่น ค้อน ไขควง สายวัดติดตัวไว้บ้าง หลายคนพกอาหารมาด้วย โดยเฉพาะอาหารให้พลังงานอย่างข้าวเหนียว ปั้นจิ้มน้ำพริกหรือแจ่วบองก็สะดวกดี มียาแก้ปวดพกกันทุกวัน ใครติดสูบยาช่วงพักอาจพกยาเส้น แต่ที่ขาดไม่ได้คือเครื่องดื่มดับกระหายเพิ่มแรงดีด อย่างเครื่องดื่มชูกำลัง เกลือแร่ พร้อมกระติกน้ำแข็งส่วนตัว

 

กลุ่มที่ ๒ คนขับรถบรรทุก/แท็กซี่ กลุ่มนี้มีทักษะขับรถ งานเหมือนสบาย เหมือนมีอิสระ แต่การขับรถทางไกล หรืออยู่บนถนนรถติดนาน ๆ ก็เกิดความเครียดได้ง่าย ใช้ทั้งกำลังกายและพลังใจ สิ่งที่ขาดไม่ได้ในกระเป๋าจึงหนีไม่พ้น กาแฟกระป๋อง ยิ่งดีดยิ่งดี แก้ง่วงชะงัด เครื่องดื่มชูกำลังเพิ่มกำลังวังชา ยาดม แว่นตาดำ หมวกแก๊ป บุหรี่ ไฟฉาย ห้ามลืมเด็ดขาดคือ ใบขับขี่ สำเนาทะเบียนรถ โทรศัพท์คุยกับเจ้านาย ที่ขาดพระเครื่องเพิ่มแรงยึดเหนี่ยวจิตใจ บ้างก็พกประมวลกฎหมายไว้คุยกับพี่ ๆ จราจร

 

กลุ่มที่ ๓ สาวโรงงาน แม้ปัจจุบันโรงงานต่างพยายามจะนำระบบอัตโนมัติหรือหุ่นยนต์เข้ามาใช้ แต่สาวโรงงานก็ยังคงจำเป็นกับการทำงานที่ต้องใช้ความประณีต พิถีพิถัน คนงานโรงงานมักจะทำหน้าที่อย่างใดอย่างหนึ่งซ้ำ ๆ ไปทั้งวัน อาจไม่ได้ใช้แรงมากนักแต่ก็เต็มไปด้วยความเบื่อ เมื่อเปิดกระเป๋าสาวโรงงานจึงพบว่ามีเครื่องสำอาง ตลับแป้ง ลิปสติก ลิปมัน กระจก หวี น้ำหอม เสมอ ๆ แบบที่ว่า ถ้าหน้าไม่สวยเด้งจะทำงานไม่ออก ที่ขาดไม่ได้เลยคือครีมกันแดด แม้จะเต็มไปด้วยเป็นเครื่องเสริมความงามแต่สนนราคาแต่ละชิ้นก็เป็นไปตามรายได้นะ ไม่ใช้จ่ายเกินตัว ส่วนสลากนำโชคก็มีใต้ดินบ้าง บนดินบ้าง แล้วแต่โอกาส

 

ชีวิตของ “คนงาน” อาจไม่ง่าย แต่ละคนก็มีสิ่งของที่ใช้ตอบสนองความต้องการและการทำงานของตัวเองในแต่ละวัน แม้จะมีไม่มาก แต่สิ่งเหล่านั้นคือมากที่สุดที่พวกเขามีได้ด้วยรายได้ขั้นต่ำหรือมากกว่านั้นตามทักษะที่มี ถึงกระนั้นก็ตามหากขาดพวกเขาระบบเศรษฐกิจก็อยู่ไม่ได้เช่นกัน เพราะพวกเขาคือรากฐานสำคัญของเศรษฐกิจไทย