อาหารนะจ๊ะเธอ…

ประเทศไทยน่าจะเป็นหนึ่งในประเทศที่มีร้านอาหารเยอะมากที่สุด มีแทบทุกหัวระแหง ไปย่านไหน เขตไหนก็มักจะมีร้านอาหารชื่อดังประจำย่านนั้น ๆ เรียกว่า ถ้าให้ออกไปซื้อหาอาหารกินนอกบ้านทุกวัน วันละสามมื้อโดยไม่ซ้ำร้านก็สามารถทำได้ตลอดทั้งปี (ถ้าขยันพอ) แต่ก็น่าล่ะทุกคนย่อมมีร้านประจำของตัวเองหลักไม่กี่ร้านก็อร่อยแล้ว

ถามว่าทำไมร้านอาหารบ้านเราถึงเยอะขนาดนี้ แน่นอนเป็นเพราะพฤติกรรมการรับประทานอาหารของคนไทยที่ค่อย ๆ เปลี่ยนไปจากอดีต ที่ทำอาหารกินเองที่บ้านมาสู่การซื้ออาหารกินเพื่อความสะดวกสบาย และเพื่อเป็นการยืนยันสมมุติฐานนี้ ไทยไฝว้โพล จึงได้ลองสำรวจสมาชิก TypeThai ว่า อาหารมื้อนี้ “ซื้อกิน” หรือ “ทำเอง” ซึ่งมีผู้เข้าร่วมตอบถึง ๑,๑๙๐ คน อีกทั้งคอมเมนท์ที่หลากหลาย ทำให้เข้าใจได้ทันทีว่าสำหรับคนไทยแล้วเรื่องกินเป็นเรื่องใหญ่จริง ๆ

ฝ่ายที่คอมเมนท์มาเยอะ คือฝ่าย “ทำเอง”

คุณ Aurathai Mahawun บอกว่า “ส่วนใหญ่ทำกินจร้า ห่อข้าวไปทำงานด้วย แต่พิกัดทำงานอยู่พะเยานะคะ” อยู่ต่างจังหวัดแบบนี้ทำเองทั้งอร่อย ทั้งประหยัดจริง ๆ

ด้านคุณพรทิพา วงศ์จีน ยืนยันว่า “ทำกินเองอร่อยแล้วก็อิ่มทั้งบ้านคะ” นำเสนอข้อดีว่าทำเองกำหนดปริมาณได้นะ แถมได้รสชาติอร่อยถูกใจด้วย

คุณ Jittiya Anuson ก็ให้ความเห็นว่า “ทำกินเอง​ กินได้ทั้งบ้าน รสชาติที่เราชอบ”

และคุณ Anochao Sutthikhetkoson ก็ยืนยันถ้าอยากได้รสชาติถูกใจต้องทำกินเองว่า “ทำเองกินเอง ปรุงรสชาติที่เราชอบนี่แหละครับแอด”

ด้านฝ่าย “ซื้อกิน” ก็ไม่น้อยหน้า

คุณ Bright Pawarisorn ได้ให้เหตุผลที่น่าเห็นใจที่ต้องซื้อกินเพราะ “อยู่หอพักครับ อุปกรณ์ต่าง ๆ ไม่ค่อยเอื้ออำนวย รวมทั้งสถานที่ด้วย เลยต้องซื้อกิน” ด้าน คุณนันทิกร แหวนดวงเด่น ก็อยู่หอเช่นกันโดยบอกว่า “ซื้อกินค่ะ no ครัว no เวฟ no ตู้เย็น อยู่หอค่าาา”

คุณพรรคนี้ เหนื๊อย เหนื่อย ก็แชร์ประสบการณ์เดียวกันว่า “ส่วนมากจะซื้อกินเพราะอยู่หอ+ไม่มีค่อยเวลา”

ส่วนคนนี้น่าเห็นใจมากที่สุด คุณ Alisa Marina บอกความในใจว่า “ซื้อกินเองค่ะ สะดวกดีค่ะ ทำงานกลับบ้านมาเหนื่อย ๆ หมดแรงทำกับข้าวค่ะ”

แต่ก็มีหลายคนที่มีทั้งสองแบบ ทั้ง “ทำเอง” และ “ซื้อกิน” หรือที่เรียกง่าย ๆ ว่า “แล้วแต่โอกาส”

คุณ Chatchai Dawkoksoong บอกว่าจำนวนคนก็สำคัญในการตัดสินใจ “สำหรับผม ถ้าอยู่ตัวคนเดียวซื้อกินจะประหยัดอ่ะนะ แต่ถ้าอยู่เป็นครอบครัวก็ทำกินเองจะคุ้มค่ากว่า ประหยัดกว่า”

ด้านคุณ Ploe Jaruwan ก็เช่นเดียวกันโดยบอกว่า “ก็แล้วแต่โอกาส ถ้าอยู่กันพร้อมหน้าหลายคนก็จะซื้อของมาทำกิน ช่วยกันทำช่วยกันชิม สนุกดี ได้กินของชอบแบบประหยัด ถ้าอยู่กันลำพัง  ๒ คน ก็ซื้อสำเร็จมาอะไรก็ได้เอาแค่พอกินไปวันๆ ประหยัดเงิน อร่อยไม่อร่อยก็รอดตายเหมือนกัน”

แต่ก็มีอีกแบบที่ชวนให้งงอยู่เหมือนกัน คือ คุณ TNTjjj TV ให้ความเห็นว่า “ทำเองก็ขี้เกียจ เดินออกไปปากซอยก็ร้อน(ชีวิตฉัน)” และคุณ cha lunlalunla ที่เล่าว่า “ซื้อกินก็ไม่มีตังค์ ทำข้าวก็ทำไม่เป็น” ถ้าเป็นแบบนี้ก็คงต้องลอง “ขอเขากินละกัน”

ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผลการไฝว้ก็สรุปออกมาได้ว่า ฝ่าย “ซื้อกิน” คะแนนเฉือนชนะไปแบบเฉียดฉิว โดย ๑,๑๑๙ คนที่ร่วมไฝว้มี ๕๖% ที่เลือกซื้อกิน และก็คงเป็นเหตุผลที่ร้านอาหารในบ้านเราถึงมีอยู่มากมายนั่นเอง