การผจญภัยของจันทชูรส ตอน เปิดผอบพบความหิว

เปิดตัวการผจญภัยครั้งใหม่ของเจ้าชายจันทชูรส ที่ตั้งใจจะใช้ฝีมือและวิชาจากพระอาจารย์ตามารังสรรค์เมนูอร่อยเพื่อเอาชนะใจคนรัก

เรื่องราวจะสนุก และฮาแค่ไหน ขอเชิญรับชมได้ใน จันทชูรส ตอน เปิดผอบ(พะ-อบ)พบความหิว

บัดนี้จะเล่าถึงเรื่องราว การผจญภัยของเจ้าชายจันทชูรส ผู้ออกมาฝึกฝนสรรพวิชากับพระอาจารย์ตาเพื่อกลับไปกอบกู้บ้านกอบกู้เมือง เรื่องราวทั้งหมดนี้จะเป็นเช่นไร ขอทุกคนได้สดับรับฟัง ณ เดี่๋ยวนี้….

วันนี้เป็นวันดี เจ้าชายจันทชูรสเรียนจบจากสำนักพระเจ้าตา ได้เวลาเดินทางกลับไปกอบกู้บ้านเมือง

ด้วยความที่เป็นศิษย์รัก จึงอาลัย มอบ “ผอบ” (พะ-อบ) ไว้ให้ เป็นที่ระลึก

ขอบใจเจ้าตายิ่งนัก ข้าจะนำความรู้ที่มีมา ไปสร้างความสุขให้กับบ้านเมืองของข้า กลับไปทำตามสัญญาที่ให้ไว้

ลาแล้วเจ้าตา จันทชูรสผู้ร่ำเรียนสรรพวิชา ออกเดินทางจากกุฏิเจ้าตาเพื่อกลับไปกอบกู้บ้านเมือง

ผอบ (พะ-อบ) ทองนี้หนักนัก เปรียบได้กับภาระที่เจ้าตามอบให้ ข้างในนั้นมีอะไรอยากรู้จริง

ผอบ (พะ-อบ) เปิดดังโผละ เจ้าชายจันทชูรสถึงกับตะลึงตะลาน สาวน้อยวัยขบเผาะสวยสะพรั่งค่อย ๆ ก้าวออกมาอย่างแช่มช้อม นามของสตรีนี้เรียกว่า “โมรา”

หรือนี่เป็นข้อสอบชุดสุดท้ายจากเจ้าตา ข้าจะเลือกเมียหรือกอบกู้บ้านเมือง

ในขณะเดียวกันนั้น ข่าวว่าเจ้าชายจันทชูรสสำเร็จการศึกษา ไปไกลถึงหูนายพลเผด็จการ จึงได้สั่ง “โจรป่า” มาขวางไม่ให้จันทชูรสกลับไปกู้ชาติ แต่เพียงแค่เห็นน้องโมรา โจรป่าก็ตกหลุมรักทันที

โมราที่เพิ่งออกมาจากผอบ (พะ-อบ) เดินไปเดินมาบิดขี้เกียจเล็กน้อย แล้วก็นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้กินอะไรจึงบ่นดัง ๆ ว่า “ข้าหิว”

จันทชูรสลืมเรื่องกอบกู้บ้านเมืองไปชั่วขณะ ณ เวลานี้ต้องหาของอร่อยมาปรนนิบัติน้องโมราก่อน ว่าแล้วคว้าพระขรรค์เพชรออกไปล่าเนื้อวัวกระทิง โมราตะโกนตามหลังขอเนื้อวากิวเอห้าก็พอ กินกระทิงป่าประเดี๋ยวจะติดเชื้อโคโรน่าไวรัส

จันทชูรสแทบคลั่งในป่าเพลานี้จะหาเนื้อวากิวจากไหน จรไปมาพักใหญ่จึงเจอเนื้อวากิวลายหินอ่อนงอกมาจากต้นไม้จึงไปคว้าโดยพลัน “นี่มันวากิวเอห้าชั้นดีน่าแดกยิ่งนัก”

ครั้งนี้วากิวมิได้งอกจากต้นไม้ แต่โจรป่าควักจากย่ามเอามาวางไว้ เพราะน้องคนสวยอยากกิน

โมราถึงกับกรี๊ดเมื่อวากิวเอห้าวางอยู่ตรงหน้า สั่งท่านพี่จันทชูรส ทำเมนูอะไรก็ได้ขอให้อร่อย จันทชูรสดูแล้วคงเป็นสายกลัวเมียเป็นแน่แท้ ได้แต่ยืนงงในดงเนื้อ ไม่รู้ว่าจะปรุงยังไงดี แถมก่อไฟยังไม่เป็น

โจรป่าเห็นจันทชูรสเก้ ๆ กัง ๆ เลยกระโดดออกมาจากพุ่มไม้…อย่างหล่อ จันทชูรสลุกขึ้นมาขวางหน้าปกป้องโมรา

“ชิชะเจ้าโจรร้ายจะมาหาเรื่องอันใด”

โจรป่าตะโกนบอกไป มีเนื้อดีอยู่ในมือไม่ต้องทำเยอะ ใช้แค่เกลือสมุทร พริกไทยป่าปรุง ย่างแบบมีเดียมแรร์ก็อร่อยแล้ว พลางควักเกลือพริกไทยและหินภูเขาไฟออกจากย่ามมาย่างเนื้อ

กลิ่นเนื้อหอมโชยพลัน จันทชูรสรีบตั้งสติ โจรป่าอย่างเจ้าไม่มีทางคิดดี น้องโมราอย่าไปฟัง มันตั้งใจหลอกเรา แต่เพราะท้องร้องโมราจึงไม่ฟัง

อืมมมมมม…โมราชิมแล้วถึงกับครางเพราะเนื้อนุ่มฉุ่มฉ่ำพาฟินไปถึงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์

ไปน้องโมราไปกับพี่ไม่มีอดตาย ข้าจะละทิ้งหน้าที่เลิกทำตามคำสั่งนายพลเผด็จการ พาน้องไปสุขสบายเอง “ไอ้เจ้าชายจันทชูรส วันนี้ถือเป็นโชคดีของเอ็งที่ข้ามาเจอน้องโมรา ไม่งั้นเอ็งได้ขึ้นสวรรค์ไปแล้ว”

เจ้าชายจันทชูรสสุดชอกช้ำ ตัดสินใจหันหลังให้เมือง ภาระและหน้าที่ขอเก็บเอาไว้ก่อน ตอนนี้ฝีมือเรายังไม่ถึงขั้น ต้องกลับเรียนต่อขั้นแอดวานซ์กับพระเจ้าตา ชนะใจโมราได้เมื่อไหร่ถึงจะกลับไปกู้บ้านกู้เมือง

เส้นทางชีวิตของ เจ้าชายจันทชูรส โมรา และโจรป่าจะเป็นอย่างไร โปรดติดตามตอนต่อไป ….