ชวนมารีวิว คำสามคำที่วัยรุ่นยุค ๘๐ ใช้กันอย่าง “สับราง” “รถไฟชนกัน” และ “รถด่วนขบวนสุดท้าย” วัยรุ่นยุค ๔.๐ ใช้คำเหล่านี้อย่างไร   

หลายคนมักคิดว่า ความสัมพันธ์ของวัยรุ่นยุคดิจิทัล เป็นเรื่อง “ฉาบฉวย” แต่สำหรับเด็กยุคใหม่แล้ว ถ้าสิ่งที่พวกเขาทำสามารถ “จัดการ” และ “แบ่งปัน” ได้ มันก็โอเคไม่ใช่หรา

วิน-วิน น่ะ รู้จักป่ะ!!

แล้วย้อนกลับไปดูตัวเองเถอะ ชอบขิงกันนักว่าสับรางเก่ง จัดการได้ ไม่มีรถไฟชนกัน ความสัมพันธ์แบบนี้ก็ตั้งอยู่บน “คำโกหก” และ “การหลอกลวง” เพียงเท่านั้นแหละ อย่ามาทำอวดดีสอนคนรุ่นใหม่เลย

ถ้าเจอเด็กตอกกลับแบบนี้ รับรองแสบถึงทรวง

ไหน ๆ ก็พูดถึงเรื่องนี้แล้ว ก็ชวนมารีวิวกันดีกว่าว่า คำสามคำที่วัยรุ่นยุค ๘๐ เขาใช้กัน อย่าง “สับราง” “รถไฟชนกัน” และ “รถด่วนขบวนสุดท้าย” วัยรุ่นยุค ๔.๐ ใช้คำเหล่านี้อย่างไร?

“สับราง”

ในอดีตคือเทคนิคจัดการความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลหนึ่ง (มักเป็นเพศชาย) กับบุคคลอื่น ๆ (มักหมายถึงบุคคลเพศหญิงตั้งแต่สองคนขึ้นไป) โดยที่บุคคลเหล่านั้นไม่รู้ตัว

สำหรับยุคดิจิทัล แม้ว่าการสับรางจะยังคงเป็นเทคนิคที่แสดงให้เห็นถึงความสามารถในการจัดการ แต่ที่แตกต่างกันไปคือ

1. คนที่สับรางไม่จำเป็นต้องเป็นเพศชายเสมอไป
2. การสับรางไม่จำเป็นต้องเป็นความลับ ผู้ที่ถูกสับรางมักทราบดีว่ามีการสับราง และเต็มใจที่จะให้ความร่วมมือในการสับราง
3. สถานภาพของผู้ถูกสับรางมีหลากหลายมากขึ้น เช่น ภรรยา ภรรยาน้อย ภรรยาลับ อดีตภรรยา กิ๊ก เพื่อนสนิท เพื่อนกินกันเอง ฯลฯ ตลอดจนอาจมีความหลากหลายทางเพศด้วยเช่นกัน

“รถไฟชนกัน”

ในอดีตหมายถึงคนที่อยู่ในสถานภาพเดียวกัน เมียคนที่หนึ่งของลุง มาป๊ะกับ เมียคนที่สองของลุงโดยไม่ได้เจตนา ทั้งนี้อาจเป็นเพราะลุง “สับราง” ไม่ทันแต่สำหรับยุคดิจิทัลนั้น ด้วยเวลาที่มีจำกัด และสถานภาพที่ไม่ตั้งใจจะสานสัมพันธ์ระยะยาวอยู่แล้ว อย่าง กิ๊ก หรือ เพื่อนกินกันเอง อีกทั้งเป้าหมายในความสัมพันธ์อาจจะเป็น ความสุข ความสนุกชั่วครั้งคราว หรือ ปัจจัยทางเศรษฐกิจ การจัดให้มีอีเว้นท์รถไฟชนกัน จะ Threesome Foursome หรือมากกว่านั้นก็อาจกลายเป็นทางออกที่สมประโยชน์ของทุกฝ่าย

“รถด่วนขบวนสุดท้าย”

โอกาสสุดท้ายที่จะลงจากคาน และนี่คือสิ่งที่มนุษย์เพศหญิงอายุ ๓๐ อัพ ยุคก่อนกลัวมาก เพราะ ชอยส์สุดท้าย คือ ไม่สามารถเลือกได้มากกว่า “เอา” หรือ “ไม่เอา”อย่างไรก็ตามสำหรับคนยุคดิจิทัล ที่เทคโนโลยีความงามไปไกลมากแบบที่สาวอายุ ๔๐ ยังแจ๋ว หรือเลยไปถึง ๖๐ กว่า ๆ ยังว๊าว และสเลนเดอร์ โอกาสที่จะต้องรอไปถึงรถด่วนขบวนสุดท้ายจึงน้อยลงไปมากนอกจากนี้ มนุษย์เพศหญิงยุค ๔.๐ จำนวนไม่น้อยก็ไม่แคร์ที่จะเป็นโสด เพราะการไร้ข้อผูกมัดเท่ากับมีอิสระ และสามารถจะกินหนอนรถด่วนอ่อน ๆ เพิ่มพลังชีวิตได้อีกหลายขบวน

ท้ายที่สุดนี้ ไม่ว่ารูปแบบความสัมพันธ์ของคนยุค ๔.๐ จะมีความสลับซับซ้อนมากเพียงใด การจะตัดสินใจทำอะไรลงไป ก็ขอให้เป็นความเต็มใจของทั้งสองฝ่าย(หรือหลายฝ่าย)ด้วยก็แล้วกัน